Telefoon
Tussen het gesprek en de uitvaart ging mijn telefoon meer dan gewoonlijk. De oudste zoon nam zijn taak om alles te regelen zeer serieus.
Als ik dan al eens een kleine zucht voelde bedacht ik ook meteen met hoeveel liefde hij wilde dat het tot in ieder puntje zou kloppen. Dan luisterde ik weer en paste nog wat aan.
Vandaag in de aula vertelde ik de genodigden hoe hard de familie had gewerkt, ieder op zijn of haar eigen manier en zei tegen de zoon ‘ het leek wel of we net verkering hadden’ zo vaak als we elkaar spraken…
Hij kon er gelukkig om lachen.
Wat volgde was een warme dienst, vol verhalen, met prachtige foto’s en echt zo ontzettende veel voelbare liefde.
Het was iedere minuut voorbereiding waard. <3